Ugrei registrering av bruktimport

I Bedre Gardsdrift nummer 5 2016 kan du lese om Digernes og vanskane han støyter på. Enkelte gongar kan det vere at traktoren har ei nasjonal godkjenning frå landet han kjem frå. Då kan det vere ei verkeleg krevjande oppgåve å få skilt. I dei fleste tilfelle burde likevel jobben gå ganske greitt, når traktoren frå opphavslandet har same typegodkjenninga som vi krev her i landet. Men sjølv der Statens Vegvesen har all dokumentasjonen som skal til i systemet sitt frå før, og einast treng å sjekke at traktoren er i original stand, kan kverna gå seint.

Tre veker på ein liten titt

Ove Digernes fortel om eit tilfelle der han importerte ein traktor som er identisk med ein som like før var typegodkjent og registrert som ny i Noreg.

– Eg fekk time ein måndag. Tre mann kika og såg på traktoren, dei tok bilete og trykte på datamaskina. Men eg kunne ikkje få skilt den dagen. Torsdagen reiste eg nedatt på Biltilsynet, men eg fekk ikkje snakke med desse karane. Derimot kunne dama i skranken kommunisere med dei via datasystemet. Då kunne ein av dei melde at han var usikker på om traktoren var typegodkjent for 30 eller 40 km/h, og dermed var han i stuss om han skulle krevje stor varseltrekant. Måndagen i veke to fekk eg dette i brevs form, som eit vedtak, vel å merke datert same dag som eg var på trafikkstasjonen. Eg kontakta han som har nyimporten av traktorane, fekk kopi av typegodkjenninga av den identiske traktoren, som altså er eit dokument utferda av Statens Vegvesen og som dei heile tida har hatt i systemet sitt. Det fekk dei i hende på Biltilsynet på torsdagen i denne andre veka. Eg lurte på når skilta kunne vere klare, og fekk då forklart at det måtte bli den følgjande veka, altså veke nummer tre i denne prosessen. Men dei jobba ikkje med slikt på tysdagane. Kan hende kunne dei klare det onsdag, men torsdag var det fridag og fredag var det avspassering, så eg kunne ikkje få nokon lovnad om at det vart skilt den veka heller. Heldigvis rakk dei å få ferdig skiltet på onsdag så eg fekk henta det mens dei ansvarlege avspaserte på fredagen. Totalt brukte vi altså litt mindre enn tre veker på å få ut eit skilt på ein traktor der vegvesenet har all naudsynt dokumentasjon i systemet sitt frå før.

Kan gjerast enkelt

Som ein kontrast nemner Ove Digernes ein annan traktor. Då han skulle få skilt på denne, var det lang ventetid ved den næraste trafikkstasjonen. Han tok difor traktoren på lastebil og køyrde til ein annan trafikkstasjon, halvannan til to timar unna. Etter å ha varsla om at han var komen, tok han til å løyse lastsikringa for å køyre ned traktoren frå lasteplanet, men kontrolløren kjem til og slær fast at traktoren kan bli ståande på lastebilen. Så undersøkjer han litt her og der, ser over dokumentasjonen og konkluderer med at alt er i orden. Og så får Ove Digernes skiltet i neven, betaler gebyret og er ferdig. Heile seansen var unnagjort på nokre minutt.